- Ο Ντίνος Ραμόν είχε προσφύγει το 1995 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) για την περιουσία του στο Μπογάζι, μια κλινική 32 δωματίων την οποία είχε σχεδόν αποπερατώσει το καλοκαίρι του 1974, όταν ο ίδιος ήταν ηλικίας 37 ετών.
- Στο πλαίσιο της ομαδικής προσφυγής Ξενίδη-Αρέστη, το ΕΔΑΔ δικαίωσε τον κ. Ραμόν το 2010, επιδικάζοντας αποζημίωση ύψους €450.000, η οποία δεν έχει καταβληθεί μέχρι σήμερα από την Άγκυρα.
- Τη βοήθεια του Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Ζοζέπ Μπορέλ, ζητά ο πρόσφυγας Ντίνος Ραμόν για εκτέλεση της απόφασης που αφορά την περιουσία του στο κατεχόμενο Μπογάζι.
Ο κ. Ραμόν είχε ξεκινήσει νομικές διαδικασίες, διεκδικώντας αποζημιώσεις από τα προενταξιακά κονδύλια της ΕΕ που προορίζονται για την Τουρκία. Προς τον σκοπό αυτό εξασφάλισε στις 26 Ιουνίου 2019 σχετικό Προσωρινό Διάταγμα Μεσεγγύησης από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου.
- Για να πληρωθεί η αποζημίωση στον αιτητή, το Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ) θα έπρεπε να αποφασίσει την άρση της ασυλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η σχετική γραπτή διαδικασία ολοκληρώθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2020 και ο πρόσφυγας αναμένει πλέον τις οδηγίες του ΔΕΕ.
- Ο κ. Ραμόν έστειλε επιστολή στον κ. Μπορέλ «ζητώντας τη βοήθειά του για να καταστεί εφικτή η εκτέλεση της απόφασης [του ΕΔΑΔ], ως μέρος των πιθανών κυρώσεων της ΕΕ εναντίον της εναγόμενης χώρας» Τουρκίας.
- Σύνοδος Κορυφής, στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου για «Πιθανότητα μείωσης Ευρωπαϊκών Κονδυλίων» με τη μεταφορά των κονδυλίων στον αιτητή, παραπέμπεται να συζητηθεί.
- Αξιοποίηση του ΕΔΑΔ ως πεδίο αγώνα κατά της τουρκικής κατοχής. Υπήρξε το 1998 μια ιστορική απόφαση, μετά από προσφυγή της Τιτίνας Λοϊζίδου. Το δικαστήριο αναγνώρισε ευθύνη στην Τουρκία και τη διέταξε να επιστρέψει την περιουσία και να καταβάλει αποζημιώσεις. Η απόφαση εκείνη είχε την αξία της, τη σημασία της, αλλά και τα όριά της.
- Τον Ιούλιο του 1989, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ): από την τουρκική εισβολή το 1974 στο βόρειο τμήμα της Κύπρου είχε στερηθεί το δικαίωμα κατοχής και ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας της στην κατεχόμενη πόλη της Κερύνειας. Δεν άργησε να βρεθεί αντιμέτωπη με το τουρκικό κράτος.
- Η Τουρκία έκανε προδικαστικές ενστάσεις. Το δικαστήριο τις θεώρησε άκυρες και στις 18 Δεκεμβρίου του 1996 έλαβε Απόφαση πάνω στην ουσία της υπόθεσης.
- Αναφορικά με την περιουσία αποφάσισε ότι η Τουρκία είναι υπεύθυνη για συνεχιζόμενη παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας λόγω άρνησής της να επιτρέψει στην αιτήτρια να κάνει χρήση της περιουσίας της στην Κερύνεια.
- Ιστορικής σημασίας είναι το γεγονός πως αναγνώρισε ότι η αιτήτρια είναι η νόμιμη κάτοχος των τίτλων ιδιοκτησίας της περιουσίας της στην Κερύνεια και ότι η μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου είναι η Κυπριακή Δημοκρατία.
- Σύμφωνα με το Δικαστήριο η «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου» δεν έχει νομική υπόσταση και είναι υποτελής διοίκηση της Τουρκίας.
- Το ζήτημα δεν ήταν πλέον μια απλή ιδιοκτησιακή διεκδίκηση, αλλά αφορούσε τη νομιμότητα της κατάληψης της Κύπρου από την Τουρκία και την υπόσταση του καθεστώτος Ντενκτάς.
- Τον Ιούλιο 1998, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διέταξε την Τουρκία να καταβάλει, πριν από τις 28 Οκτωβρίου 1998, συγκεκριμένα ποσά ως αποζημίωση, καθώς και για δικαστικά και άλλα έξοδα. Συγκεκριμένα το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η Τουρκία οφείλει να πληρώσει την αιτήτρια μέσα σε τρεις μήνες αποζημίωση για απώλεια χρήσης της περιουσίας της Λίρες Κύπρου 300.000, για ηθική ζημία Λίρες Κύπρου 20.000 και για έξοδα Λίρες Κύπρου 137.084.
- Εξαιτίας της απροθυμίας της Τουρκίας να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις του Δικαστηρίου χρειάστηκαν τα επόμενα χρόνια πέντε ψηφίσματα, ώστε τελικά το 2003 αποπλήρωσε το ποσόν.
- Όμως ο όρος για την ειρηνική απόλαυση της περιουσίας της δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα. Μάλιστα το 2014 η Τιτίνα Λοϊζίδου πληροφορήθηκε ότι το πατρογονικό σπίτι, του παππού της γιατρού Σπύρου, αγοράστηκε από Τούρκο επιχειρηματία, για να γίνει εστιατόριο.
- Ως γνωστόν, η Τουρκία μέχρι στιγμής και παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του ίδιου του Συμβουλίου της Ευρώπης αρνείται εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΑΔ και επιμένει να ζητά κλείσιμο όλων των σχετικών υποθέσεων.